Dertig doorbijters haalden in de week van 10 t/m 16 maart € 3862,52 op, ondanks zeer slecht weer. Hoe is het om te collecteren? Lees hier de ervaringen van een collectant:
Dit jaar heb ik voor de tweede keer voor Amnesty gecollecteerd. Waar ik vorig jaar de ene dag met 20 graden liep te zweten en de andere dag met handschoenen aan nog zere vingers kreeg van de kou, gaf het weer dit jaar een andere uitdaging. Zware regen en veel wind. Nou is een paraplu vasthouden met collectebus in de hand toch al geen doen, de wind maakte het onmogelijk. Zelfs mijn pet waaide af, maar die heb ik liever toch niet op als ik aanbel. Ik wil zo herkenbaar en vriendelijk mogelijk voor de deur staan. Vreemde verhalen hoor je al genoeg. Toch verbaast het me hoe vriendelijk mensen zijn en dat de deur 90% van de tijd open blijft. Misschien scheelt het dat ik op een dorp woon en wat zeker scheelt is dat een deel van de mensen mij al kent. Ik loop namelijk ook voor de Nierstichting. Ook dit jaar kreeg ik complimenten dat ik met zulk slecht weer liep. Mijn antwoord is dan dat de mensen waarvoor ik loop het veel zwaarder hebben. Ik zou niet willen ruilen.
Natuurlijk zijn er ook mindere momenten. Soms gaan in eens de gordijnen dicht als ik het pad op loop of reageren mensen wel erg bot. Maar het is ieder zijn recht om wel of niet te geven. Dit jaar maakten de “wel-gevers” het weer helemaal goed: speciaal naar de auto lopen voor kleingeld, hele verhalen en zelfs een zoon des huizes die ondanks dat zijn moeder al gaf nog even 5 euro tevoorschijn toverde. Mijn bus werd zelfs te zwaar voor mijn arm. Volgend jaar maar een tweede bus vragen of duimen dat we een pinbus krijgen.
Het mooiste aan collecteren vind ik de spontane reacties van mensen en vooral als er kinderen bij zijn. Die willen echt weten waarom je daar staat en genieten nog van het geven. Wil je zelf een keer collecteren? Geef je dan op via de contactpagina.